In gesprek met ... Sterre Carron
Door: Moon Kager op 30 maart 2023

Sterre Carron, de Vlaamse thrillerauteur die het verdient om in de spotlights te worden gezet. Inmiddels is haar twintigste thriller verschenen en zet zij met Lafaard! weer een sterke verhaallijn neer met in de hoofdrol haar favoriete karakter Rani Diaz. Hoog tijd om deze Vlaamse dame eens een aantal vragen te stellen, want wie wil nu niet weten hoe zij het voor elkaar krijgt om in 10 jaar tijd twintig thrillers te schrijven en dan ook zoveel fans om zichzelf heen te scharen?




Sterre Carron, wie is zij eigenlijk? Kun je jezelf aan ons voorstellen? 

Ik ben 65 jaar en was in een vroeger leven verloskundige. Het was mijn droom om rechercheur te worden, maar door omstandigheden ben ik in het medische circuit terechtgekomen. Heb ik daar spijt van? Ja en nee. De ervaring die ik heb opgedaan tijdens mijn werk, gebruik ik in mijn boeken. Op een dag dacht ik: nu goed, ik ben dan wel geen rechercheur, maar wie weet kan ik het wel fictief worden. Vervolgens ben ik me gaan verdiepen in de forensische wetenschappen en criminologie. Ik kreeg hulp van echte rechercheurs, waarvoor ik heel dankbaar ben. Wist ik veel hoe het eraan toeging op een crime scene en alles wat er komt bij kijken. En toen … waren daar Rani & Co … 

Je schrijft onder een pseudoniem, heb je dat met een bepaalde reden gedaan?

Zeer zeker. Mijn familienaam is lang en klinkt niet krachtig. De gedachte dat mijn boeken achteraan in de bieb zouden staan, was ook een afknapper. Mijn uitgever suggereerde me na te denken over een pseudoniem. Op een avond, toen ik een boek aan het lezen was, werd mijn aandacht getrokken naar tv. Een personage werd aangesproken met de naam Sterre. Daarna ben ik gaan googelen naar een korte, krachtige familienaam. 
 
Twintig thrillers met in de hoofdrol Rani Diaz, haar gezin en het team van de Mechelse politie. Waardoor blijf je geïnspireerd om elke keer weer een nieuwe verhaallijn te bedenken? En had je in het begin van het schrijven van deze serie verwacht dat Rani Diaz zo lang een onderdeel van je leven zou blijven?

😊 Ik had nooit durven denken dat er een serie geboren zou worden. Mijn inspiratie komt meestal door één beeld. Ik geef een voorbeeld: De kiem van Lafaard! was een zwembad. De trigger voor het script waar ik nu mee bezig ben was een wipplank. Het gebeurt dat ik geïnspireerd word door een krantenartikel of door een gesprek met vrienden. 

Elke auteur heeft zijn of haar eigen proces tijdens het schrijven van een boek. Hoe werkt dat bij jou? Weet je vooraf al hoe de plot in elkaar steekt, of komt het ook wel voor dat de karakters zelfs jou weten te verrassen?

Ik weet nooit de hele verhaallijn van het script. Ik begin te schrijven en zie wel wat de personages me te vertellen hebben en welke wending het boek maakt. Want dat doet het! Volg ik die wending niet, dan weet ik dat het verhaal vast zal lopen. Koppig als ik ben, wilde ik er in het begin niet aan toegeven. Nu weet ik wel beter. Ik ben een brave en volgzame leerling geworden. 😉

Is er een onderwerp waarover je graag zou willen schrijven, maar wat je nog steeds niet aandurft omdat je twijfelt of het lezerspubliek daar wel klaar voor is?

Lezers hebben het moeilijk met dieren- en kinderleed. Ik houd er rekening mee, maar de werkelijkheid overtreft de fictie. Ik probeer de gruwel op de weerloze wezens te beperken. Een onderwerp waarover ik niet durf te schrijven? Ik heb geen idee. Niks weerhoudt me om over eender wat te schrijven. Vragen over wat zouden de mensen ervan vinden, komen niet aan bod. Wat ik wel vaak denk en aan mijn proeflezers vraag, is: zullen de mensen het een goed en spannend verhaal vinden? Zullen ze ervan genieten? Wanneer het script geschreven is, word ik erg onzeker en dan heb ik als een kleuter bevestiging nodig.

Lafaard! is weer een heerlijk spannende thriller, en wederom weet je jezelf te overtreffen. Is het niet enorm lastig om elke keer weer de lat te overtreffen? Voel je die druk of kun je deze gemakkelijk loslaten?

Na het verschijnen van het boek en vooral na de eerste reacties van de lezers, voel ik steeds druk. Een ladder heeft maar een bepaald aantal treden, toch? Die druk verdwijnt wanneer ik aan het volgende script begin. Ik vraag me altijd af: zou ik deze schrijfsels zelf graag lezen? En die vraag wordt natuurlijk doorgespeeld naar de medelezers. 

De karakters van de Rani Diaz serie groeien met de thrillers mee. De fans zullen begrijpen wat wij bedoelen, zij worden een onderdeel van het leven van de lezers. Zijn deze karakters gebaseerd op mensen uit je eigen omgeving of berusten zij op echte fictie? Kun je de karakters los laten nadat je het verhaal hebt afgerond?

Alle teamleden zijn fictief, uitgezonderd Bert. Zijn karakter is gebaseerd op een vroegere vriend. Ik weet niet of hij mijn boeken leest, als hij het wel doet, gaat hij zichzelf vast herkennen.

Loop je weleens met de gedachte om Rani even aan de kant te zetten, en iets anders te proberen? Een ander karakter een andere opzet? ( persoonlijk hopen wij dit natuurlijk niet he! Maar het lijkt ons wel een logisch verloop)

Ja en nee! Ik ga zeker ooit een standalone schrijven, ik weet alleen nog niet wanneer. Ik geniet ervan om over Rani en haar teamleden te schrijven. 

Als je een boek zou schrijven met een co-writer, met wie zou je dan een boek willen schrijven en waarom juist die auteur? Mag Nederlands en/of Buitenlands zijn?

Met Inge Verbruggen, een van mijn vriendinnen (jeugdauteur) of met Christian De Coninck. Waarom? Omdat ik vind dat hij een fijne schrijfstijl heeft en hij humor in zijn boeken verwerkt. Wanneer ik zijn boeken lees, voel ik zijn personages. Dat is wat we als lezer willen, toch?’

Er verschijnen enorm veel mooie en sterke thrillers, is er een boek waarbij je zoiets had van ;”Oh… Had ik die maar geschreven?”

Eigenlijk niet. Ik lees veel, maar ik probeer me helemaal onder te dompelen in het verhaal. Soms leg ik het boek even aan de kant en denk ik na over een mooie zin, een geweldige opbouw van het verhaal en sterke karakters. Nooit heb ik gedacht: had ik dat maar geschreven. Ik geniet van de schrijfsels van andere auteurs en concludeer vaak: wat kan hij of zij schrijven, man!

Zouden we ooit een roman mogen verwachten van jou of zelfs een kinderboek of jeugdboek, wellicht een spannende zodat de jeugd weer wordt uitgedaagd om te lezen? 

Ik denk dat ik je moet teleurstellen. Misschien in een volgend leven. Ik zou niet weten hoe ik aan een roman moet beginnen.

In Nederland zijn niet in elke boekhandel veel Vlaamse thrillers te vinden. Wat vind je daarvan? En heb je een idee hoe dit zou kunnen veranderen?

Ik sta er al lang niet meer bij stil. Het is nu eenmaal een feit en of we daar iets aan kunnen veranderen, betwijfel ik ten zeerste. Is dat erg? Maar nee, het boek vindt zijn weg langs andere kanalen en wat ben je dan? Dankbaar! 

Is er nog iets dat je graag met ons wilt delen? 

Ik draag iedere lezer en auteur een warm hart toe. Aan beginnende auteurs: blijf erin geloven dat het jullie zal lukken! Jullie hebben er geen idee van hoe erg ik heb moeten boksen om te staan waar ik nu sta. Tegenslagen komen zonder twijfel op jullie pad, maar het maakt jullie sterker, waardoor jullie de power voelen om door te zetten. Maak jullie droom werkelijkheid! Het kan echt!


Moon Kager



Bezoekersreacties:
Website Security Test