Hoi Lysanne, ik heb met veel plezier Dodelijk verlangen gelezen. Wat heeft jou tot dit onderwerp, vreemdgaan, geïnspireerd?
Wat leuk dat het verhaal je beviel. Ik wilde een verhaal schrijven over een jong gezin, zelf heb ik ook 2 jonge kinderen. Ik denk dat we met zijn allen wel eens geneigd zijn om een mooie versie van onszelf neer te zetten op bijvoorbeeld sociale media. Maar feit is dat het ouderschap nogal wat uitdagingen met zich meebrengt en ik vind dat daar wat meer over gepraat mag worden. In deze drukke maatschappij wordt veel van moeders gevraagd en soms ontbreekt het ons aan tijd of energie om ook nog aan je relatie te werken. En tsja, als een hele leuke schoolpleinvader je dan van je sokken blaast, zie dat dan maar eens te weerstaan.
Dodelijk verlangen kenmerkt zich door een bijzondere schrijfstijl, hoe heb je deze ontwikkeld? Waarom heeft de hoofdpersoon bv geen naam gekregen?
Al zo lang ik me kan herinneren verslind ik boeken. Ze waren werkelijk waar niet aan te slepen. Ik gein wel eens dat ik de halve bieb heb gelezen en wie weet...
Tegenwoordig markeer ik zinnen die ik mooi vind, vooral in e-books, en daar ga ik tijdens het schrijven wel eens doorheen ter inspiratie. Verder vind ik het heerlijk wanneer er een bepaald ritme in mijn zinnen zit. Dat komt eigenlijk vanzelf, misschien dankzij de boeken die ik vroeger las. Vaak waren de zinnen in die boeken beeldend, ze hadden een bijna poëtische inslag en dat is nu terug te vinden in mijn eigen schrijfstijl.
De geboorte van een moeder is een ingrijpende gebeurtenis. Moeders zoeken naar een nieuw evenwicht in hun leven. Elke vrouw kan zichzelf hierbij tijdelijk verliezen. Omdat dit iedereen kan overkomen, wordt de naam van de ik persoon niet verteld in het verhaal. Dit symboliseert het feit dat iedereen dit kan overkomen.
Stel je voor, Dodelijk verlangen zou uitgebracht worden als paperback maar dan moet je nog 100 pagina’s aan het verhaal schrijven, wat zou je er dan aan toe willen voegen?
O dat zou ik heel leuk vinden, goede vraag. Ik zou het gezin veel meer op de voorgrond zetten en beschrijven hoe de relatie was en hoe deze verandert. Verder de interne strijd van de jonge moeder, meer het psychologische aspect belichten. Dat ze niet meer goed weet wie ze is, haar negatieve zelfbeeld. Meer een langzame verschuiving. En haar natuurlijk meer angstige momenten laten beleven.
Hoe ver zou je zelf gaan om jouw gezin te beschermen?
Er speelt al maanden een idee in mijn hoofd voor een nieuw boek, het laat me niet los en wil geschreven worden. Een boek dat niet alleen spannend, maar echt eng wordt. En hierin staat het thema van familiebanden met o.a. deze vraag centraal in. En ikzelf? Ik denk dat ik dat pas te weten kom als het ooit zover komt…
Op de pagina van De verhalenfabriek staat dat je erg van lezen houdt, voor welke boeken bleef je wakker?
Klopt, ik las vroeger de boeken van R.L. Stine, bijv. Kippenvel, Fear Street, Cheerleaders, maar ook boeken van Carry Slee, Roald Dahl, Annie MG Schmidt, Yvonne Keuls, Thea Beckmann, Simone van der Vlugt. De lijst is eigenlijk te lang. Ik las alles, ook de jeugdboeken van mijn ouders die op zolder lagen, bijvoorbeeld Snuf de hond van Piet Prins. Een boek dat ik geweldig vond, kon ik blijven lezen. Nu zijn het boeken als Wij waren hier, Zeeglas, Muizen en mensen, De waarheid, de boeken van Thomas Olde Heuvelt en Kristin Hannah en vele andere, voornamelijk spannende boeken.
Kom je nu je zelf schrijft nog wel aan lezen toe?
Op zich heb ik wel een mooie verdeling. Wanneer de kinderen niet thuis zijn, schrijf ik. ‘s Avonds en elk ander vrij moment lees ik.
Er staan al een aantal recensies online, hoe ga je om met reacties van lezers?
De reacties zijn gelukkig overwegend positief. Door middel van de recensies kom ik te weten hoe de lezer het verhaal beleeft en wat ze graag anders zien. Dat neem ik weer mee in een volgend verhaal.
Stel je voor dat Dodelijk verlangen een film zou worden, wie zou dan de rol van de ik-figuur in het boek moeten spelen volgens jou? En hoe zou ze eruit zien?
Anna Drijver vind ik een goede actrice dus het zou een enorm compliment zijn als zij de rol op zich zou nemen.
Dodelijk verlangen is jouw debuut bij De verhalenfabriek. Ben je al bezig met een volgend boek en wil je hier iets over vertellen?
Op dit moment ben ik druk met herschrijven en schrappen in een tweede novelle. Op mijn Instagram heb ik hier al eens wat over gedeeld. De (voorlopige) titel is Schuld. Stay tuned!
Verder heb ik aantekeningen liggen van het verhaal dat me niet losliet, waar ik eerder over vertelde. Ik kan niet wachten om dat verhaal verder op te pakken. Ook heb ik meegedaan aan de Harland Prijs - en de Boekenweek schrijfwedstrijd. Mijn jongste zoon is onlangs drie jaar geworden en daar heb ik een boekje voor geschreven en geïllustreerd. En van de week bedacht ik een nieuw verhaal dat een avontuurlijk kinderboek zou kunnen worden. Kortom, aan ideeën geen gebrek, aan tijd dan weer wel.
Heel erg bedankt voor het beantwoorden van de vragen en graag tot een volgende keer!
