Angelique van der Bijl
Door: Wendy op 23 februari 2019

Onlangs is bij uitgeverij Ellessy de nieuwe thriller van Angelique van der Bijl verschenen. Wendy las Het Weeskind van Haamstede en legde daarna Angelique een aantal vragen voor.






Kun je jezelf omschrijven in vier woorden? 

Ambitieus, vrolijk, ondernemend en gek op humor. 

Je nieuwe boek Het Weeskind van Haamstede is onlangs verschenen, kun je wat meer over dit boek vertellen?

Het Weeskind van Haamstede is een psychologische thriller die zich afspeelt aan de Zeeuwse kust waarin het heden en het verleden door elkaar heen lopen. Het vertel het verhaal van Isa die op jonge leeftijd haar ouderlijk huis is ontvlucht om zich los te maken van haar moeder die haar als klein meisje zoveel mogelijk binnenhield. Isa heeft eigenlijk nooit begrepen waarom haar moeder de buitenwereld vreest. Als Isa voor het eerst in haar leven echt gelukkig is, wordt haar moeder vermoord en wordt Isa opnieuw geconfronteerd met haar verleden. Haar wereld komt volledig op zijn kop te staan als haar schoonfamilie bij de moord betrokken lijkt te zijn. Ze gaat op zoek naar de waarheid en ontdekt dat het gezinsdrama dat zich dertig jaar geleden in haar schoonfamilie heeft afgespeeld, verband houdt met de dood van haar moeder. Het verhaal neemt Isa mee terug in de tijd naar de bouw van de Oosterscheldekering en het blijkt dat beide families daarin een prominente rol hebben gespeeld. Isa zet haar eigen leven op het spel om alle geheimen uit het verleden aan het licht te brengen.  

Was het schrijven van je tweede thriller makkelijker of juist moeilijker? Kun je uitleggen waarom? 

Het begin van het verhaal voor mijn tweede boek had ik al vrij snel na Nachtschade in mijn hoofd. Op een donkere koude avond liep ik met mijn broer door de straten van het dorp waar ik woon en ik zei tegen hem dat ik had bedacht dat er een gezinsdrama had plaatsgevonden waarbij Willem van een jaar oud alleen was achtergebleven. Uren brainstormden we over de toedracht van het verhaal en langzaam ontstond het verhaal van het weeskind van Haamstede. Daarna ben ik meteen begonnen met schrijven en na een tijdje liep ik vast in het verhaal. Toen dacht ik heel even dat ik het niet zou gaan afmaken, maar de positieve recensies van Nachtschade gaven me de motivatie om door te schrijven. Ik brainstormde avonden lang over het verhaal en toen alles ineens op zijn plek viel, schreef ik de hele ruwe eerste opzet in eigenlijk een paar weken tijd. Ik vond het tweede boek moeilijker omdat ik een ingewikkelder verhaal in mijn hoofd had, maar daardoor des te uitdagender. Het gaf me veel voldoening toen het af was en ik tevreden was over het resultaat. 

Zijn er overeenkomsten tussen jou en Isa? Zo ja welke? 

Isa is een doorzetter en heeft er alles voor over om te weten wat er met haar moeder gebeurd is. Ik zou ook net als haar mijn leven daarvoor op het spel kunnen zetten. 

Kun je na het schrijven de personages makkelijk loslaten of blijven ze nog lange tijd bij je? 

Ze leven echt in mijn hoofd en zullen daar altijd een plekje behouden. Als ik het weer lees, leven ze helemaal op en als ik aan ze denk zie ik ze helemaal voor me en weet ik hoe hun stemmen klinken. Dat vind ik heel bijzonder aan het schrijfproces.  

Hoe ziet jouw schrijfproces eruit? Bedenk je alles vooraf of gebeurt dit gaandeweg? 

Het verhaal werk ik eerst in grote lijnen uit. De synopsis werk ik vooraf al uit, maar schaaf ik gedurende het schrijven steeds bij. Personages brengen mij tijdens het schrijfproces soms op heel andere ideeën. Het uitwerken van de verhaallijnen doe ik op grote vellen papier waarop ik tijdlijnen teken en met post-its scenes op plak, deze wissel ik net zolang tot het verhaal klopt. Het verhaal leidt mij toch echt wel gedurende het proces. De grote lijnen en het plot heb ik vooraf, maar de definitieve invulling daarvan verrast me tijdens het schrijven. 

Wat doen recensies met je? 

Ik vind recensies wel heel erg spannend, maar op een positieve manier. Alle feedback over mijn boek is welkom en ik wil daar graag van leren. Natuurlijk hoop je op positieve recensies en de tijd dat je daarop wacht is soms wel zenuwslopend, maar een erg leuk onderdeel van het uitbrengen van je boek. Je wilt een grote groep lezers bereiken en recensies leveren een belangrijke bijdrage daaraan, dus ik kijk er zeker heel erg naar uit.  

Je mag vijf personen uitnodigen voor een etentje. Wie mogen aanschuiven en waarom juist zij? (Het mogen geen familieleden zijn maar wel overledenen of beroemdheden) 

Esther Verhoef, Saskia Noort, Agatha Christie, scenarioschrijver en regisseur Frank Ketelaar, regisseur en auteur Antoinette Beumer Ik zou met hen wel een etentje willen meemaken om dan heel de avond te brainstormen over een verhaal dat een spannend boek en serie wordt met ook een vleugje humor erin. Ik vind de boeken van deze schrijfsters een groot voorbeeld voor mij en de series en films die deze regisseurs gemaakt hebben, staan bij mij als favoriet op mijn kijklijst, waarbij Overspel van Frank Ketelaar ver bovenaan staat! Een onmogelijke liefde verweven in een wereld van macht en misdaad. Een top thrillerserie van Nederlandse bodem.  

Wat is jouw grootste angst? 

Ik beleef nu zoveel plezier aan het schrijven dat mijn grootste angst is dat ik op een dag geen inspiratie meer heb. Dat lijkt me echt doodeng. 

Waar sta je over vijf jaar?

Ik hoop dat ik dan nog meer boeken heb uitgebracht en dat ik misschien zelfs een dagje minder werk om me nog meer op het schrijven te kunnen storten. 

Wil jezelf nog iets aan onze lezers kwijt?

Ik vind het heel erg leuk dat jullie zo fan zijn van vrouwenthrillers en ik hoop dat mijn boeken graag door jullie gelezen worden. Hou je van spannende verhalen met een onmogelijk liefdesverhaal erin verweven, lees dan zeker mijn boek Het Weeskind van Haamstede

Liefs Angelique

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test