|
Kan je uitleggen waar de titel van je nieuwste boek voor staat? Of is het aan ons om daar een eigen invulling aan te geven?
Denise: Het boek heet Gods and Beasts en komt uit een quote van Aristotelis: "Diegenen die buiten de muren van de stad leven en zichzelf kunnen bedruipen zijn ofwel goden, anders beesten." Het verhaal gaat over mensen met een communitaristische instelling in een egoïstische wereld.
Hoe is het idee voor dit boek ontstaan?
Denise: Het begon met een bepaalde scene in mijn hoofd. Veel mensen die ik kende waren bevriend met een erg charmante gangster en ik vroeg me af wat er zou gebeuren als ik mij ineens temidden van een misdrijf zou bevinden die hij op dat moment pleegde. Hoe zou dat eruit zien? En wat zou er gebeuren?
Kun je ons wat meer vertellen over de inhoud van het boek (Gods and Beasts) en wat je heeft geïnspireerd om daarover te willen schrijven?
Denise: Ik was zo geboeid in het effect van de krediet crisis - het lijkt het hoogtepunt van alle issues van de afgelopen vijftig jaar. De maatschappij versus de individu.
Hoe zou je Alex Morrow omschrijven?
Denise: Ze is als vrouw brutaal en daar houd ik van.
In een volgend boek zal Alex Morrow weer opduiken. Ze is zwanger van een tweeling en haar privéleven is geen afgesloten boek. Heb je al enig idee, vooraf, hoe het haar zal vergaan in een volgend boek of ontstaat dit tijdens het schrijfproces?
Denise: Ik weet het eigenlijk nooit. Het is normaal gesproken boek voor boek.
Hoe close of juist veraf staan de personages bij jezelf?
Denise: Ze staan allemaal erg dichtbij. Ze voelen ook als echt voor mij. Ik heb ooit op Facebook een personage van enige boeken geleden opgezocht toen ik mij realiseerde dat dit helemaal niet kon. Dat voelde echt stupide.
Wat trekt je zo aan in de psyche en het gedrag van de mens?
Denise: Ik denk dat dit is wat de meeste mensen aantrekt in thrillers, nietwaar? Anticiperend gedrag. Empathie. We zijn tenslotte roedeldieren.
Het einde van de wespentijd is niet een zogeheten wodunnit. Hoe belangrijk was de, in dit geval, waarom vraag?
Denise: Ik denk dat daar de meeste mensen geïnteresseerd in zijn. Als het om schokkende feiten gaat in thrillers, is de waarom vraag veel lastiger uit te leggen maar daarentegen geeft het ook veel meer voldoening dan wanneer het gaat om wie het wel of niet gedaan heeft.
Je schuwt niet om karakters de meest afschuwelijke daden te laten plegen. Ook sluiten verschillende verhaallijnen naadloos op elkaar aan.
Waaraan moet een goede thriller voldoen volgens jou om echt boven het maaiveld uit te komen?
Denise: Volgens mij ligt dat bij iedere lezer verschillend, zoeken we allemaal wat anders in een goed suspense verhaal. Voor mij moet een spannend fictieverhaal me meenemen naar een compleet andere wereld en al schrijvende moet ik mij helemaal kunnen bezighouden met de gebeurtenissen in de levens van mijn personages.
Wat voor verschillen kom je tegen in het schrijven van op zich staande verhalen en boeken waarin een hoofdpersoon steeds terugkeert en verhaallijnen doorlopen?
Denise: Op zich staande verhalen zijn over het algemeen niet zo anders, je kunt de lat alleen wat hoger leggen. Als je van de verwachting van je lezers uitgaat dan is een zelfstandig verhaal eigenlijk veel leuker omdat iedereen in principe dood kan gaan of de hoofdpersoon de dader kan zijn. Je kunt in dat opzicht veel roekelozer zijn.
Karin Slaughter zei ooit in een interview over jou: "Denise Mina is misschien wel een van de tallentvolste auteurs die er zijn, of het nu gaat om misdaadromans, literaire thrillers of welk genre je het ook meegeeft. Ze weet hoe ze een verhaal behoort te vertellen en hoe wij als lezer in staat zijn de personages te omarmen." Hoe voelt dat voor jou om dat zo te horen over jezelf?
Denise: Verlegen.
Hoe zou je je eigen schrijfproces willen omschrijven? Stippel je eerst van te voren alles uit of begin je zonder dat je weet waar het zal eindigen?
Denise: Ik gooi mezelf, naar voren kijkend, gewoon in het diepe.
Ben je een gediciplineerde auteur?
Denise: Dat probeer ik te zijn. Eigenlijk is dat niet eens zo'n zware opgave want ik houd onzettend van mijn werk.
Heb je wel eens te maken gehad dat je op een gegeven moment vastliep tijdens het schrijven? En wat werkte voor jou om weer verder te kunnen?
Denise: Soms loop ik inderdaad wel eens vast en dan is het voor mij het makkelijkst om te focussen op de eerste zin van het stuk wat komen gaat. Soms moet ik mij ook wat meer inlezen of simpelweg mij storten op het huishouden, wat ik verafschuw, dus dan is het een zaligheid om weer achter mijn bureau te kunnen kruipen. Ook heb ik daar geen WiFi verbinding en dat is erg prettig.
Voel je je prettig in het schrijverswereldje? Of ben je meer iemand die zich niet meet met anderen?
Denise: Als ik mezelf steeds zou vergelijken met andere auteurs dan heb ik het gevoel dat daar al mijn tijd aan op zou gaan. Dus ik probeer dat niet te doen.
Wat heeft schrijven over jezelf geleerd?
Denise: Dat ik een harde werker ben en een geluksvogel. Diana
Bezoekersreacties:
|
